Μπορεί η Μπριζίτ Μπαρντό να είναι το πρώτο όνομα που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι Γαλλίδα σταρ – ερωτικό σύμβολο, αλλά η Κατρίν Ντενέβ δίνει την αίσθηση ότι είναι όλο το γαλλικό μεταπολεμικό σινεμά, καθώς εκτός από τις πάμπολλες κινηματογραφικές συμμετοχές της είναι και αυτή η απίστευτη μακρά διάρκεια της καριέρας της.
Η εμβληματική της μορφή και η συνεργασία της με τους κορυφαίους Ευρωπαίους σκηνοθέτες Μπουνιουέλ, Πολάνσκι, Ντεμί, Τριφό, Μελβίλ, Ρίζι, Βαρντά, Σαμπρόλ, Φερέρι, Τεσινέ, Λελούς και πολλούς άλλους, θα την καταστήσουν αναπόσπαστο μέρος των σπουδαιότερων στιγμών της ευρωπαϊκής κινηματογραφίας. Όμως, η Κατρίν Ντενέβ είναι πολύ περισσότερα για τη Γαλλία. Δεν είναι τυχαίο ότι το εμβληματικό πρόσωπό της θα δώσει το 1985 τη μορφή της «Μαριάν», το εθνικό σύμβολο της Γαλλίας.
Μια φορά Σεβερίν για πάντα… Σεβερίν
Κάνοντας ένα φλας μπακ στην κινηματογραφική της καριέρα, θα συναντήσουμε τη Σεβερίν, την όμορφη, αλλά ψυχρή ερωτικά, σύζυγο ενός γιατρού, που γίνεται πόρνη πολυτελείας σε οίκο ανοχής, με το ψευδώνυμο «Η Ωραία της Ημέρας».
Η Σεβερίν, εκπληρώνοντας όλες τις σεξουαλικές φαντασιώσεις της, αλλά και αυτές των πελατών της, όσο περισσότερο επιδίδεται σε αυτές – παρότι γνωρίζει ότι κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί η διπλή κρυφή ζωή της – τόσο πιο τρυφερή γίνεται με τον άντρα της…
Πρόκειται για τον ομώνυμο ρόλο της αριστουργηματικής ταινίας του Λουίς Μπουνιουέλ, που θα απογειώσει τη φήμη της το 1967 και θα της δώσει τα κύρια ερμηνευτικά της χαρακτηριστικά, την κινηματογραφική της περσόνα. Ρόλους ψυχρών, απόμακρων, μυστηριωδών γυναικών, παρότι είχε προηγηθεί το εξαιρετικό και επίσης φημισμένο φιλμ του Ζακ Ντεμί «Οι Ομπρέλες του Χερβούργου», με το οποίο άνοιξε η λεωφόρος της μακράς σταδιοδρομίας της.
Η Κατρίν Ντενέβ, σήμερα γίνεται 80 χρόνων (22 Οκτωβρίου 1943) και συνεχίζει ακμαία να μπαινοβγαίνει στα κινηματογραφικά πλατό, να είναι δραστήρια αν και έχει πίσω της πέντε καριέρες σε μία και μία ζωή μοναδικά γεμάτη, ενώ εδώ και 15 χρόνια έχει ήδη πιάσει τις 100 ταινίες.
Η Ντορλεάκ που έγινε Ντενέβ
Η Κατρίν Φαμπιέν Ντορλεάκ, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, θα γεννηθεί στο κατοχικό Παρίσι από γονείς ηθοποιούς, τον Μορίς Ντορλεάκ και την Ρενέ Σιμονό, ενώ είχε και τρεις αδελφές – η μία ήταν ετεροθαλής. Θα πάει σε καθολικά σχολεία και αργότερα θα υιοθετήσει ως καλλιτεχνικό όνομα το Ντενέβ, για να διαφοροποιηθεί από τις αδελφές της, που έπαιξαν περιστασιακά σε κάποιες ταινίες.
Από τον Βαντίμ, στον Ντεμί και τον Πολάνσκι
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο της το έκανε σε ηλικία 13 χρόνων το 1957, με έναν μικρό ρόλο, έχοντας δίπλα της τη μικρότερη αδελφή της Σιλβί Ντορλεάκ.
Στη συνέχεια θα βρεθεί στην αγκαλιά του Ροζέ Βαντίμ, με τον οποίο θα γυρίσει κάποιες αδιάφορες σχετικά ταινίες, αλλά με το φιλμ του Ζακ Ζεράρ Κορνό «L’Homme a Femmes» θα τραβήξει το βλέμμα του Ζακ Ντεμί. Έτσι, το 1964 θα συμπρωταγωνιστήσει στο περίφημο αισθηματικό μιούζικαλ «Οι Ομπρέλες του Χερβούργου» και αμέσως μετά, την ίδια χρονιά, στα «Κορίτσια του Ροσφόρ» ακόμη ένα θαυμαστό μιούζικαλ του Ντεμί, όπου θα έχει δίπλα της και την αδελφή της Φρανσουάζ Ντορλεάκ.
Το 1965 ο Ρομάν Πολάνσκι θα της δώσει τον απαιτητικό ρόλο της Κάρολ, στο θρίλερ τρόμου «Αποστροφή», όπου θα τα πάει περίφημα και θα αποδείξει, από νωρίς, ότι μπορεί να παίξει οτιδήποτε.
Σύμβολο μιας εποχής
Δυο χρόνια μετά θα κάνει πάταγο με το ερωτικό δράμα, σκανδαλώδες στην εποχή του «Η Ωραία της Ημέρας», ένα ανεπανάληπτο και ελκυστικό για πάντα φιλμ, που υπέγραψε ο μέγιστος Λουίς Μπουνιουέλ. Η Ντενέβ, έχοντας δίπλα της τον υπέροχο Μισέλ Πικολί, θα κάνει μία πολυεπίπεδη ερμηνεία και θα γίνει σύμβολο μίας εποχής. Με τον Μπουνιουέλ θα ξανασυνεργαστούν τρία χρόνια μετά στην «Τριστάνα», ακόμη μία σπουδαία δημιουργία του Ισπανού σκηνοθέτη, για τη θρησκόληπτη, καταπιεσμένη, υποκριτική ηθική της μπουρζουαζίας, με την Ντενέβ να κρατά άψογα τον ρόλο μίας μικρής ορφανής, που πέφτει στην αγκαλιά ενός φιλήδονου αριστοκράτη, του ασυγκράτητου Φερνάντο Ρέι.
Η συνέχεια για την Ντενέβ θα είναι θριαμβευτική, καθώς θα συνεργαστεί σε πολλές ταινίες με σημαντικότατους σκηνοθέτες και υπέροχους παρτενέρ. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις αμέτρητες ταινίες της: Τη «Σειρήνα του Μισισιπί», «Το Τελευταίο Μετρό», το «Μάγιερλινγκ», το «Σοκ», την «Ινδοκίνα», τις «Οχτώ Γυναίκες» ή την «Αγαπημένη μου Εποχή»;
Ο Ιβ Σεν Λοράν, το Playboy και οι αμβλώσεις
Η προσωπικότητα της Ντενέβ, δεν περιορίστηκε όμως μόνο στη μεγάλη οθόνη, στα καλλιτεχνικά δρώμενα ή ακόμη και στη μόδα, που επηρέασε ως μοντέλο, όντας μούσα του Ιβ Σεν Λοράν και του Καρτιέ, αλλά και αρκετών άλλων μεγάλων οίκων μόδας ή ως εξώφυλλο του Playboy. Το 1972 υπέγραψε το «Μανιφέστο των 343», για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων στη Γαλλία, κινδυνεύοντας ακόμη και με καταδίκη σε φυλάκιση, ενώ είναι ενεργό μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας και ειδικά για την κατάργηση της θανατικής ποινής.
Σχετικά πρόσφατα, το 2018, μαζί με άλλες 100 Γαλλίδες συγγραφείς, καλλιτέχνιδες και ακαδημαϊκούς θα υπογράψει ανοιχτή επιστολή σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση, καταγγέλλοντας ότι η εν λόγω εκστρατεία έχει μεταβληθεί σε «κυνήγι μαγισσών» και πως αποτελεί μια νέα μορφή πουριτανισμού.
Ο Μαρτσέλο, ο Ροζέ και τα παιδιά
Στην προσωπική της ζωή δεν τα πήγε και άσχημα, εν αντιθέσει με πολλές συναδέλφους της. Αν και παντρεύτηκε μόνο μια φορά, τον Βρετανό φωτογράφο Ντέιβιντ Μπέιλι το 1965, θα έχει σοβαρούς δεσμούς με δυο καρδιοκατακτητές του σινεμά, τον πολύ Ροζέ Βαντίμ και τον Ιταλό γόη Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, από τους οποίους απέκτησε έναν γιο και μία κόρη – την ηθοποιό Κιάρα Μαστρογιάνι. Θα συνάψει σχέσεις και με τον μεγαλοεπιχειρηματία Πολ Λεσκούρ και τον Ιρλανδό κινηματογραφιστή Χιου Τζόνσον.
Η Κατρίν Ντενέβ, με τα πέντε εγγόνια της, συνεχίζει την πορεία της στο σινεμά, ξεπερνώντας κι ένα μικρό εγκεφαλικό πριν μερικά χρόνια, απολαμβάνει την καταξίωσή της, καθώς εκμεταλλεύθηκε όλες τις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν – θα πρέπει καθημερινά να δοξάζει τον Μπουνιουέλ, αλλά και τον Ντεμί – και είναι σίγουρο ότι έχει εδώ και καιρό αφήσει το δικό της αποτύπωμα στον παγκόσμιο κινηματογράφο.
Και αυτό ίσως να οφείλεται, εκτός από το ταλέντο της, στην ξεχωριστή γοητεία της, την επιμονή της και τον υπερβολικό επαγγελματισμό της και στην πεποίθησή της ότι «μία γυναίκα πρέπει να είναι έξυπνη, να έχει γοητεία, αίσθηση του χιούμορ και να είναι ευγενική». Άλλωστε, δεν ήταν τυχαίο ότι τα ίδια χαρακτηριστικά αναζητούσε και από τους άνδρες – ίσως και από τους θαυμαστές της…
