Στο Τύπος TV παραχώρησε συνέντευξη η Δώρα Χρυσικού, που φέτος βλέπουμε στην τηλεοπτική σειρά του Mega, Η Γη της Ελιάς. Η γνωστή ηθοποιός που πρόσφατα αποκάλυψε και τη μάχη της με τον καρκίνο, ρωτήθηκε και για την απόφασή της να αναφερθεί ανοιχτά στην περιπέτεια με την υγεία της.
Μιλάτε ανοιχτά για την μάχη που δώσατε με τον καρκίνο. Το κάνατε για να δώσετε δύναμη και στις υπόλοιπες γυναίκες;
Πρωτίστως για αυτό. Ήταν όμως και ένας δικός μου τρόπος προς την ίαση και την αποδοχή, ήταν ένας τρόπος να αποδεχτώ την εικόνα μου. Είμαι ένας άνθρωπος καθαρός, δεν θα ήθελα να είμαι κρυψίνος. Δεν ήθελα να κρύβομαι. Ήθελα να τιμήσω τους συνεργάτες μου και να μην χρεωθούν πράγματα που δεν αφορούν την εμφάνισή μου, όπως το γεγονός ότι φορούσα μαντήλι. Κυρίως όμως ήθελα να δώσω ένα μήνυμα ότι μου έχει συμβεί αυτό αλλά συνεχίζω να ζω και να είμαι στις επάλξεις. Έχω πάρει πολλή αγάπη, έχω δώσε αγάπη, μιλάω με τις γυναίκες που έχουν περάσει το ίδιο και μου λένε ότι τους έχω δώσει δύναμη και ασφάλεια!
Αυτή την στιγμή έχετε αφήσει πίσω την περιπέτεια;
Έχω τελειώσει τις χημειοθεραπείες, είμαι καλά, έχω ξαναβρεί τις δυνάμεις μου.
Σε παλαιότερη συνέντευξή της σχετικά με τον καρκίνο στο περιοδικό “7 Μέρες Tv”, όταν ρωτήθηκε από πού αντλεί δύναμη, απάντησε:
Από τον εαυτό μου. Από την μάνα μου, την αδερφή μου, τους φίλους μου, από τον σύντροφό μου. Μου ήρθε αυτή η ασθένεια στη ζωή μου και πρέπει να τη διαχειριστώ, να την αντιμετωπίσω. Όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο, με πήγαν αμέσως στο χειρουργείο και με άνοιξαν από πάνω μέχρι κάτω”. Έχω στο σώμα μου μια μεγάλη τομή. Μετά πέρασα στις χημειοθεραπείες, έπεφταν τα μαλλιά μου, οι βλεφαρίδες μου, τα φρύδια μου. Τώρα που τελείωσαν οι χημειοθεραπείες, βλέπω ξανά τα μαλλιά να βγαίνουν. Όταν έκανα χημειοθεραπείες, είπα στον εαυτό μου: “Μια εβδομάδα τον μήνα, θα είναι δύσκολα για εσένα και οι άλλες θα είναι καλές. Δεν θα ορίσουν τη ζωή σου, ούτε την δουλειά σου, οι χημειοθεραπείες”. Και φυσικά έχω συναίσθηση του τι έχει συμβεί, ότι δεν θα κάνω παιδιά και φυσικά έκλαψα, πόνεσα και ξέσπασα αλλά μετά τις χημειοθεραπείες.
Πριν από τον καρκίνο ήμουν ένας άνθρωπος χωρίς υπομονή και ψυχραιμία. Και όμως, όταν εκδηλώθηκε η αρρώστια, έκανα τα πάντα, τις χημειοθεραπείες, τις δύο εγχειρήσεις μου, με υπομονή και ψυχραιμία. Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο, θυμάμαι, πηγαίναμε με το αυτοκίνητο βόλτα στο εξοχικό μας, στο Καπανδρίτι, και παρατήρησα για πρώτη φορά την διαδρομή. Πλέον, ξέρω δέντρο προς δέντρο τον δρόμο, τον κήπο μας, εκεί που νιώθουμε σαν οικογένεια όμορφα, στην φύση, στο εξοχικό μας.
