Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου ξεκαθάρισε ότι απαίτηση όλων και φυσικά και της Κυβέρνησης είναι να ερευνηθούν όλα τα αίτια της τραγωδίας στα Τέμπη και να αποδωθούν ευθύνες χωρίς να υπάρξει καμιά συγκάληψη.
Στην διαβεβαίωση ότι θα εξεταστούν με τον πλέον διεξοδικό τρόπο όλες οι πτυχές της ανείπωτης εθνικής τραγωδίας στα Τέμπη «χωρίς καμία διάθεση συγκάλυψης» προέβη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου μιλώντας στο ραδιόφωνο του Realfm. Τόνισε δε ότι η συζήτηση για την διερεύνηση των αιτιών του τραγικού δυστυχήματος, αλλά και για την επόμενη ημέρα των Ελληνικών Σιδηροδρόμων πρέπει να γίνει με ψυχραιμία και με σεβασμό στα γεγονότα.
Ακολουθούν τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τα Πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου στο ραδιόφωνο του Realfm και τους δημοσιογράφους, Νίκο Χατζηνικολάου και Αντώνη Δελατόλα.
“Ένα κομμάτι της συζήτησης, που προφανώς θα μας απασχολήσει, είναι των καθυστερήσεων, των αιτιών που οδήγησαν ώστε μία σύμβαση η οποία έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί από το 2016, να έχουμε φθάσει το 2023 και να μην έχει ολοκληρωθεί σε όλο το μήκος της γραμμής. Είναι μία συζήτηση πολύ ουσιαστική, αφορά προφανώς ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του τραγικού αυτού δυστυχήματος -όχι όλο- και με ψυχραιμία, με στοιχεία, με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα πρέπει να γίνει, έτσι ώστε να έχει την πλήρη εικόνα η ελληνική κοινωνία όλων των στρεβλώσεων, των παθογενειών, των προβλημάτων που οδήγησαν στην καθυστέρηση της ανάπτυξης αυτής της υποδομής.
Θα τα εξετάσουμε όλα διότι αυτό είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε απέναντι στους ανθρώπους που χάθηκαν, απέναντι στην καθεμιά και στον καθέναν από εμάς, που μοιραία κάνει την προβολή ότι θα μπορούσε εύκολα να βρίσκεται στη θέση τους. Όλα θα τα εξετάσουμε χωρίς καμία διάθεση συγκάλυψης.
Πρώτα απ’ όλα στο Σταθμό της Λάρισας, με όλες του τις ελλείψεις, ημιτελές, για μικρότερο τμήμα της διαδρομής, υπάρχει ένα σύστημα που να μπορεί να βλέπεις για 5,5 χιλιόμετρα το τρένο σε ποια γραμμή είναι.
Δεύτερον, το πρόβλημα έλλειψης στελεχών στον ΟΣΕ, είναι και αυτό μια βασική παθογένεια του όλου συστήματος. Έγιναν προσπάθειες τα τελευταία χρόνια ν’ αντιμετωπιστεί και με τα μπλοκάκια και με τις μετατάξεις και με προσλήψεις προγραμματισμένες από τον ΑΣΕΠ. Για αυτό λέω ότι οι παθογένειες δεν είναι μόνο σε ένα επίπεδο. Είναι πολλές και με ειλικρίνεια πρέπει να τις αναδείξουμε. Με την αυτοκριτική μας, αλλά και με την ειλικρίνεια που υποχρεούμαστε να δείξουμε απέναντι σε αυτό το μείζον τραγικό γεγονός.
Τα δυόμισι τελευταία χρόνια έγιναν προσπάθειες, έτσι ώστε η μείωση του προσωπικού -που δεν είχε γίνει κανένας προγραμματισμός προσλήψεων το προηγούμενο διάστημα- με κάποιον τρόπο να αντιμετωπιστεί. Είχε προσληφθεί, μετά από πάρα πολύ καιρό, ένας αριθμός σταθμαρχών. Κάποιοι που ήρθαν με μπλοκάκια, μέχρι να γίνει ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ και οι δύο που ήρθαν από την κινητικότητα. Πέρασαν την εκπαίδευση -την εξάμηνη εκπαίδευση, αυτή που πιστοποιείται από τα εσωτερικά έγγραφα του Οργανισμού, με τα πρωτόκολλα και τα πρότυπα εκπαίδευσης- και ανέλαβαν υπηρεσία. Υπάρχουν φοβερά ερωτηματικά.
Πώς υπηρεσιακά μέσα στον ΟΣΕ επιλέγεται ένας άνθρωπος που έχει αναλάβει μόλις 15 ημέρες υπηρεσίας, αν αυτά αληθεύουν, γιατί τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη η δικαστική διαδικασία; Πώς ένας υπηρεσιακός αξιωματούχος του ΟΣΕ, τοποθετεί τον ίδιο άνθρωπο, προφανώς τον νεότερο στην Υπηρεσία, επί τρία, τέσσερα, πέντε συνεχόμενα βράδια να είναι μόνος του στη νυχτερινή βάρδια; Αν τον είχε τοποθετήσει να είναι μόνος του, γιατί ισχυρίζεται ότι είχε πει να είναι και άλλοι, οι οποίοι δεν βρέθηκαν να είναι εκεί; Τεράστιο υπηρεσιακό ζήτημα, το οποίο πρέπει και αυτό να διερευνηθεί. Και για αυτό να αποδοθούν ευθύνες.
Προφανώς ό,τι γίνεται σε έναν Οργανισμό δεν αντανακλά μόνο στη διοίκησή του, αντανακλά και σε μια νοοτροπία. Είμαι πολύ προσεκτικός σ’ αυτά που λέω. Δεν θέλω ούτε συλλήβδην να απορρίπτω, ούτε ταμπέλες κομματικές να βάζω, ούτε το συνδικαλισμό να αφορίζω. Όμως, έχει άξια να μας προβληματίσει ποια νοοτροπία είναι αυτή, που επιτρέπει διαχρονικά όταν έρχεται ένας καινούργιος να τον «χώνουμε», υποτίθεται, να κάνει τα «γερμανικά», τα άσχημα νούμερα και να είναι μόνος του και να μην υπάρχει πρόνοια να είναι και κάποιος άλλος.
Είναι τέτοιο το μέγεθος της τραγωδίας, είναι τέτοια η οργή και η θλίψη, τέτοιος ο φόβος και η αγανάκτηση του κόσμου που θεωρεί ότι θα μπορούσε να βρισκόταν ο ίδιος, στη θέση των νέων παιδιών που χάθηκαν τόσο άδικα. Είναι απαίτηση όλων μας να μην υπάρξει καμιά συγκάλυψη. Και γι’ αυτό η συζήτηση πρέπει να γίνει νηφάλια, ψύχραιμα, με σεβασμό στα πραγματικά γεγονότα.
Με ειλικρίνεια να πούμε τα πράγματα πώς είναι, χωρίς εξωραϊσμούς, χωρίς διάθεση να κρύψουμε τίποτα, χωρίς υποκρισία. Και χωρίς -δεν είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα- αφορισμούς και ακρότητες που δεν βοηθούν. Ούτε η Ελλάδα προφανώς είναι ένα Κράτος που λειτουργούν όλα σωστά. Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμη, παρά τη σημαντικότατη προσπάθεια που έγινε από τη δική μας Κυβέρνηση και από άλλους, ενδεχομένως, στο παρελθόν.
Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε και βλέπουμε μπροστά μας τα συμπτώματα των παθογενειών που δεν αντιμετωπίσαμε. Αλλά δεν είναι ένα αποτυχημένο Κράτος η Ελλάδα συνολικά, όπως κάποιοι αφοριστικά, με αφορμή αυτό το τραγικό περιστατικό, θέλουν να δείξουν.
Αν θέλουμε ουσιαστικά να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν και να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, για να μην ξανασυμβεί αυτό, πρέπει με διάθεση αυτοκριτικής, αλλά και με ειλικρίνεια να σκύψουμε πάνω από όλα όσα έφεραν αυτό το τραγικό αποτέλεσμα για να αποδώσουμε ευθύνες, για να μην υπάρχει σε κανέναν η παραμικρή αμφιβολία συγκάλυψης. Και κυρίως για να κάνουμε ό,τι απαιτείται σε όλα τα επίπεδα για να μην ξαναφτάσουμε ποτέ σε ένα τέτοιο τραγικό συμβάν.
Για την ακρίβεια είπα ότι δεν είναι στις προθέσεις της Νέας Δημοκρατίας ή του κ. Καραμανλή να μην είναι υποψήφιος. Έχει καταδικαστεί ο κ. Καραμανλής για κάτι; Το λέω διότι μας κουνάνε και το δάχτυλο ορισμένοι. Έχουν καταδίκες από Ανώτατα Ειδικά Δικαστήρια, αμετάκλητες, ομόφωνες. Υπάρχουν κάποιοι που δεν τολμούν να τους βγάλουν από τα ψηφοδέλτια και κουνούν το δάχτυλο σε μας. Αναφέρομαι στην υποψηφιότητα του κ. Νίκου Παππά και σε όλους αυτούς που κουνούν το δάχτυλο στη Κυβέρνηση και σε μας γι’ αυτό το θέμα. Ο κ. Καραμανλής ανέλαβε μια πολιτική ευθύνη για ένα τραγικό γεγονός, για ένα μεγάλο γεγονός, το οποίο χωρίς αμφιβολίες θα μας σημαδεύει στη μνήμη, στη θύμηση όλους μας. Δεν υπάρχει αμφιβολία.
Για την επιστολή του Πρωθυπουργού προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
Ο Πρωθυπουργός αυτό που λέει είναι ότι πρέπει να προτεραιοποιηθεί η έρευνα της Δικαιοσύνης κατά την κρίση του ανώτατου Εισαγγελέα, του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Με την επιστολή του ο Πρωθυπουργός απαντά, αντιμετωπίζει κάθε υπόνοια για την Επιτροπή των Εμπειρογνωμόνων, η οποία σε διοικητικό και τεχνικό επίπεδο θα κάνει την αξιολόγηση του τι συνέβη, κυρίως, με την καθυστέρηση των έργων υποδομής, των έργων αποτροπής, του ανθρώπινου λάθους. Σε καμία περίπτωση η Επιτροπή αυτή δεν υποκαθιστά το έργο της Δικαιοσύνης.
Ήταν μια απαραίτητη κίνηση αυτή για να μην μείνει καμία σκιά και καμία αμφιβολία ότι αυτό που όλοι μας απαιτούμε είναι καμία απολύτως συγκάλυψη σε κανένα επίπεδο. Ούτε σε επίπεδο πολιτικό, ούτε σε επίπεδο διοικήσεων, ούτε σε επίπεδο υπηρεσιακό. Ενισχύει την απαίτηση και το αίτημα να πάνε τα πράγματα όσο τον δυνατόν πιο γρήγορα, πιο ολοκληρωμένα, πιο σφαιρικά σε όλα τα επίπεδα.”
