Την ημέρα που γνωρίστηκαν με τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη, αλλά και την μακροχρόνια φιλία που τους έδενε, περιέγραψε, εμφανώς συγκινημένη, η αθλήτρια Κλέλια Πανταζή.
Συγκεκριμένα, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, για τον ολυμπιονίκη, που έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 42 ετών, νικημένος από μια σπάνια μορφή καρκίνου, το καρκίνωμα nut, είπε χαρακτηριστικά: «Μακάρι να μην χρειαζόταν ποτέ να μιλήσω έτσι για τον Αλέξανδρο, έχει σκάσει σαν βόμβα η είδηση και ακόμα προσπαθούμε να το συνειδητοποιήσουμε».
«Τον Αλέξανδρο τον γνώρισα την ημέρα που πήρα το Ολυμπιακό μου μετάλλιο καθώς το βράδυ πήγαμε για τη συνέντευξη στο στούντιο της ΕΡΤ και εκεί έπαιξαν την ανασκόπηση της ημέρας με τις προσπάθειες όλων των Ελλήνων αθλητών. Εκεί είδα σε βίντεο ένα παλικάρι πεσμένο στο ταπί του αγώνα να φωνάζει “έσπασε, μαμά μου, έσπασε”».
«Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα να πάω να τον βρω στο Ολυμπιακό χωριό, να προσπαθήσω με την παιδικότητα μου να του περάσω λίγη χαρά και νιώσει καλύτερα», ανέφερε.
«Ήταν όλη η στάση ζωής που είχε… Το ήθος του, η γενναιοδωρία του. Συνομιλούσαμε και λέγαμε τι ωραία που τα είπε εκεί ή στο άλλο και προσπαθούσε ο ένας να αντιγράψει τον άλλον. Τον είχα σαν παράδειγμα σε πολλά πράγματα».
«Προσπαθώ να τον κάνω εικόνα να κάθεται και να γράφει, να οργανώνει τη σκέψη του για να αφήσει όλο αυτό το σημείωμα σε εμάς. Πόσο δύσκολο μπορεί να ήταν για εκείνον, για την γυναίκα του, για τα παιδιά του. Έχω γιο στην ηλικία του Αλέξανδρου και καταλαβαίνω την αγωνία του να θέλει να κερδίσει μέρα παραπάνω για να μπορέσει να ζήσει περισσότερο τα παιδιά του και να έχουν αναμνήσεις από εκείνον», είπε η Κλέλια Πανταζή.
«Εύχομαι να γίνει η επιθυμία του πράξη. Τα ολυμπιακά μετάλλια μαζί με τις δάδες που προσφέρει η οικογένεια να πιάσουν τόπο. Και τα μετάλλια να επιστρέψουν στα παιδιά του», επισήμανε.
