Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία

«Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στην υγεία και την ασφάλεια στην εργασία ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δυστυχώς όμως τα τελευταία δύο χρόνια μπαίνουμε σε ραγδαία κλιμάκωση των θυμάτων στους χώρους εργασίας στη χώρα μας», ανέφερε στην ομιλία του, κατά τη σημερινή συνέντευξη τύπου, ο Ανδρέας Στοϊμενίδης, πρόεδρος της ΟΣΕΤΕΕ (Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος) και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία & Ασφάλεια στην Εργασία (EU OSHA) και γραμματέας ΥΑΕ ΓΣΕΕ.

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ταμείου Μηχανικών Εργοληπτών Δημοσίων Έργων, στην πλατεία Κλαυθμώνος, νωρίτερα σήμερα, με αφορμή την 28η Απριλίου που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, με στόχο την επικέντρωση του διεθνούς ενδιαφέροντος στα θέματα πρόληψης ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.

Ενώ θα έπρεπε να είναι μια ημέρα γιορτής, σύμφωνα με τον κ. Στοϊμενίδη, έχει μετατραπεί περισσότερο σε μια μέρα μνήμης των εργαζομένων που έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια: «Οι αριθμοί λένε την αλήθεια, ενώ το 2018, 46 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη δουλειά, το 2022 έφτασαν τους 104 σύμφωνα με την ανεξάρτητη έρευνα που διενεργεί η Ομοσπονδία μας. Μιλάμε για έναν υπερδιπλασιασμό, ενώ το πιο τρομακτικό είναι το γεγονός πως έως σήμερα, πριν κλείσουμε τον Απρίλιο του 2023, 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη δουλειά. Εμείς ως συνδικάτα έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και πολλά χρόνια. Οι αιτίες είναι πολλές με βασικές τη μη προτεραιοποίηση σε πολιτικό επίπεδο των θεμάτων υγείας και ασφάλειας στην εργασία, την κακή λειτουργία του τριμερούς διαλόγου μεταξύ εργοδοτών, εργαζομένων και κυβέρνησης που είναι η βάση καλής λειτουργίας στα θέματα αυτά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ένα τρίτο πολύ σοβαρό θέμα είναι η αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών του σώματος επιθεωρητών εργασίας».

Κατά την ομιλία του, ο πρόεδρος της ΟΣΕΤΕΕ επεσήμανε πως η υγεία είναι ανθρώπινο θεμελιώδες δικαίωμα όπως επίσης η ασφάλεια και η εργασία, αλλά και ο συνδυασμός όλων αυτών: «Ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα έχει ορισθεί και από την χάρτα των ευρωπαϊκών κοινωνικών δικαιωμάτων και από την χάρτα του δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και έχει καθοριστεί ως ο δέκατος άξονας του ευρωπαϊκού πυλώνα των κοινωνικών δικαιωμάτων ο οποίος υιοθετήθηκε πριν από 7 χρόνια από τη Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως υιοθετήθηκε και η ανάγκη να προχωρήσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τον θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Δύο πολύ σημαντικές παράμετροι οι οποίες δυστυχώς δεν τηρούνται στη χώρας μας».

Κατά τον κ. Στοϊμενίδη φαίνεται να υπάρχει μια μεγάλη κορύφωση στα εργατικά ατυχήματα, «αλλά πρέπει να πούμε ότι έχουμε και πολύ μεγάλο αριθμό αδήλωτων περιπτώσεων. Υπάρχουν δηλαδή περιπτώσεις που ασκούνται πιέσεις στους εργαζομένους προκειμένου να μην δηλωθεί το περιστατικό τους ως εργατικό ατύχημα και δυστυχώς υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις στη χώρα. Σε εθνικό επίπεδο θεωρούμε ότι δεν υπάρχει μηχανισμός ο οποίος να καταγράφει. Δεν υπάρχει δηλαδή επίσημη αρχή, δεν υπάρχει ανεξάρτητος οργανισμός, δεν υπάρχει δομή η οποία θα καταγράφει την ιστορία, τη συνέχεια και τους χρόνους των διαδικασιών διερεύνησης των εργατικών δυστυχημάτων στη χώρα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι όποιος συμβάλλει σε μια τέτοια κατεύθυνση θα επιτελέσει εξαιρετικά σημαντικό έργο».

Σε ό,τι αφορά τις προτάσεις και τις προτεραιότητες της ΟΣΕΤΕΕ, κατά την ομιλία του ο κ. Στοϊμενίδης επεσήμανε πως «έχουμε δημιουργήσει μια βάση αναφοράς, το δικό μας data, που είναι η δική μας αναφορά για τα ζητήματα καταγραφής και το οποίο μας βοηθά να αποτυπώσουμε την πραγματική κατάσταση που υπάρχει στη χώρα και να ανοίξει ο πολιτικός και κοινωνικός διάλογος. Επιδιώκουμε και μέσα από την παρουσία μας στα όργανα, που δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε να λειτουργούν, την ανάδειξη των θεμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσα από την Επιτροπή Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία της Κομισιόν αλλά και μέσα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, να δημιουργήσουμε μια θεσμική πίεση, να φέρουμε νέα πράγματα από το εξωτερικό τα οποία πρέπει και μπορούν να υιοθετηθούν στη χώρα».