Το ασφαλιστικό απαιτεί λύσεις με ορίζοντα 20ετίας σημείωσε από το βήμα του Economist ο Nίκος Μηλαπίδης, γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, υπογραμμίζοντας ότι κάθε φορά που δεν λαμβάνονται δύσκολες αποφάσεις καιροφυλακτούν λαϊκίστικες φωνές, με εύκολες λύσεις, που δεν υπάρχουν, όπως είπε. Εστιάζοντας στην Ελλάδα, υπογράμμισε ότι το 2050 θα είμαστε ένα εκατομμύριο λιγότεροι στην αγορά εργασίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον επαγγελματικό στίβο, αλλά και τα συστήματα υγείας και πρόνοιας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το επάγγελμα του μέλλοντος θα είναι οι φροντιστές υγείας, όπως εξήγησε, και την ίδια στιγμή υπενθύμισε ότι η Ελλάδα σήμερα δαπανά μόλις 0,3% του ΑΕΠ για τη φροντίδα των ηλικιωμένων, και στο μέλλον αυτή η συνθήκη θα πρέπει να αλλάξει. Σε ό,τι αφορά τις υπάρχουσες συνθήκες στην αγορά εργασίας, ο κ. Μηλαπίδης επισήμανε ότι στις ηλικίες 15-24 η Ελλάδα έχει την υψηλότερη ανεργία στην ΕΕ και έκανε λόγο για την ανάγκη αναβάθμισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης. «Ο ελέφαντας στο δωμάτιο για την αγορά εργασίας είναι το μεταναστευτικό», συμπλήρωσε και έκανε λόγο και για πολιτικές ενσωμάτωσης των μεταναστών.
Εξάλλου, ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, καθηγητής της ασφαλιστικής επιστήμης στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς σημείωσε ότι από τη δεκαετία του ’70 ουσιαστικά οι χώρες του εξωτερικού είχαν προβλέψει το πρόβλημα με το δημογραφικό και είχαν κάνει από τότε ανάλογες προσαρμογές. Οι ΗΠΑ από το 1976 θέπισαν κεφαλαιοποιητικά συστήματα στο ασφαλιστικό τους, ενώ και στην Ευρώπη όλες οι χώρες εκτός από τον νότο προχώρησαν σε αντίστοιχες κινήσεις από τη δεκαετία του 1990. Μόνο η Ελλάδα, έμεινε άπραγη, όπως εξήγησε και το πλήρωσε στα χρόνια της κρίσης με την κατάρρευση των συντάξεων σε 3 εκατομμύρια συνταξιούχους που οδήγησε στην πτωχοποίησή τους.
Για τον κ. Νεκτάριο, η Ελλάδα έχασε την τελευταία της ευκαιρία να λύσει το θέμα των συντάξεων το 2018. Όπως εξήγησε τα μέτρα που έχουν ληφθεί, αυτά θα φανούν ως ωφέλεια το 2070 και το 2032 θα απαιτηθούν νέα μέτρα. Τότε, όπως είπε, θα ληφθούν μέτρα για τη μείωση των παροχών. Μάλιστα, σημείωσε ότι αν το αρμόδιο υπουργείο άκουγε την πρόταση του Πανεπιστημίου Πειραιώς το 2018, θα μηδένιζε τη χρηματοδότηση των συντάξεων από τον προϋπολογισμό του κράτους, που σήμερα ξεπερνάει το 50%.
Την ίδια στιγμή το μεγάλο αγκάθι είναι οι δαπάνες των νοικοκυριών στην υγεία, όπως είπε ο κ. Νεκτάριος. Σήμερα είναι χαρακτηριστικό ότι 5,5 δισ. ευρώ βαρύνουν τα ελληνικά νοικοκυριά κάθε χρόνο. Αν μάλιστα η Ελλάδα εφάρμοζε ό,τι γίνεται στη Γαλλία, πάντα στο σκέλος της υγείας, η ελληνική οικονομία θα εξοικονομούσε 1,5 δισ. ευρώ κάθε χρόνο και θα μπορούσε να προχωρήσει σε γενναίες αυξήσεις στους μισθούς των γιατρών κ.λπ.