Ο Δήμος Αθηναίων τιμά και φέτος τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, με την συμβολική φωταγώγηση του δημαρχείου και τη διπλή υπαίθρια φωτογραφική έκθεση-αφιέρωμα στις ελληνο-εβραϊκές κοινότητες.
Ένα ψηφιακό κερί, θα φωτίσει απόψε το δημαρχείο Αθηνών, σηματοδοτώντας ότι η Αθήνα δεν ξεχνά.
Δεν ξεχνά ότι εβραϊκές κοινότητες υπήρχαν στην Ελλάδα από τα προχριστιανικά χρόνια, και στην πορεία του χρόνου ο πληθυσμός αυξήθηκε φτάνοντας τις 100.000 ανθρώπους, ενσωματωμένους στον ελληνικό πολιτισμό. Όπως αναφέρει το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδας, οι απώλειες την περίοδο της Κατοχής ξεπέρασαν το 85% του προπολεμικού εβραϊκού πληθυσμού της Ελλάδος, από τα υψηλότερα ποσοστά της Ευρώπης.
Το ψηφιακό αυτό κερί που θα ανάψει στο δημαρχείο, είναι το σύμβολο της διεθνούς καμπάνιας #WeRemember, και υλοποιήθηκε στην Αθήνα από το Athens Digital Arts Festival (ADAF).
Επίσης, ο Δήμος Αθηναίων διοργανώνει από αύριο, νωρίς το πρωί, μια διπλή, υπαίθρια φωτογραφική έκθεση στα stands της Βασιλίσσης Όλγας, με τη συνεργασία του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδος και της εικαστικού Αρτέμιδος Αλκαλάη.
Στο φωτογραφικό υλικό το οποίο προέρχεται εξ ολοκλήρου από το Αρχείο του Εβραϊκού Μουσείου της Ελλάδος, θα δούμε χαρούμενες οικογενειακές στιγμές, φωτογραφίες γάμων, επαγγελματιών, μαθητών, φωτογραφίες από γειτονιές και τόπους προσευχής οι οποίες ξετυλίγουν τις ζωές ανθρώπων που κάποιοι εκτοπίστηκαν και άλλοι χάθηκαν.
Στην έκθεση φωτογραφίας έργων της, η ‘Αρτεμις Αλκαλάη θέτει θέματα ελευθερίας και μνήμης, απώλειας και τραύματος, από μια εικαστική σκοπιά. Θίγονται ζητήματα ταυτότητας, προσωπικής και ιστορικής μνήμης, τραύματος, απώλειας και παράλληλα, αντίστασης μέσω της δημιουργίας. Το σπίτι, σύμβολο ασφάλειας, οικογενειακής θαλπωρής και παιχνιδιού σε καιρό ειρήνης, κλονίζεται και αφανίζεται σε καιρό πολέμου. Ως ιδέα, αναφορά, καταφύγιο και τόπος μνήμης και βιωμάτων ορίζει σε μεγάλο βαθμό αυτήν τη σειρά. Μετατρέπεται σε εργαλείο ανάμνησης, ενδοσκόπησης, αλλά και όριο του μέσα με το έξω, της ασφάλειας και του τρόμου της απώλειας. Το κόκκινο κουβάρι της μνήμης ξετυλίγεται και συνδέει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Η σκέψη ταξιδεύει στα πριν και τα μετά, στα όμορφα και στα δύσκολα, στα αδιαχώριστα. Η Α. Αλκαλάη προσεγγίζει το θέμα και τη μνήμη του Ολοκαυτώματος, χρησιμοποιώντας τα υλικά της οικοτεχνίας και της μικροτεχνίας. Το ύφασμα, ο καμβάς, το χαρτί, το νήμα, το ξύλο και η κόλα διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο και καθορίζουν την υλική υπόσταση αλλά και το περιεχόμενο του έργου της. Με ρίζες στην ιστορία και πίστη στην ελληνική πολιτιστική παράδοση, δανείζεται τεχνικές που μετουσιώνει σε ένα σύγχρονο, προσωπικό καλλιτεχνικό ιδίωμα.
Την διπλή φωτογραφική έκθεση επιμελήθηκε και συντόνισε το Γραφείο Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων.